AN/TPS-3
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: AN/TPS-3

U.S. Army Signal Corps
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 590 … 610 MHz
(pasma UHF) |
Okres powtarzania impulsów: | 5 ms |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 200 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 1,5 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 200 kW |
Moc średnia: | 60 W |
Zasięg instrumentalny: | 110 mi (≙ 176 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 10° … 12° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 5 Obr./min |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/TPS-3
AN/TPS-3 (lub SCR-602 T8) to historyczny lekki radar wczesnego ostrzegania, który pracował na częstotliwości w paśmie VHF lub UHF, w zależności od wersji. Rozwój radaru rozpoczął się w 1942 roku, a pierwsze egzemplarze były kopiami radaru z serii Chain Home Low. Pierwsze 20 radarów nosiło nazwę SCR-602-T1 i było dokładnymi kopiami brytyjskich radarów LW (Long Wawe). Zbudowano jeszcze dziesięć wersji, wszystkie z różnymi antenami i różnymi częstotliwościami nadawania, od 212 MHz brytyjskiego oryginału do około 1000 MHz.
Najbardziej udaną wersją był SCR-602 T8 ze specjalnie zaprojektowaną triodą VT-158 jako nadajnikiem, pracujący na częstotliwości około 600 MHz (długość fali 50 cm). Wersja ta została oznaczona jako AN/TPS-3 zgodnie z ówczesną nową nomenklaturą amerykańską. System składał się z konsoli z nadajnikiem i celownikami oraz anteny z masztem. Przyrządami celowniczymi były wskaźnik typu „A” i wskaźnik typu „PPI”. Antena tej wersji to symetryczny reflektor paraboliczny o średnicy około 3 m. Był on zasilany w punkcie ogniskowym przez dipol spolaryzowany poziomo. Była też wersja promiennikowa, która pozwalała na podawanie sygnału w antyfazie, co powodowało, że schemat antenowy był przełączany pomiędzy sygnałem sumy i sygnałem różnicy.