AN/TPS-2
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: AN/TPS-2

General Electric
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 400 MHz
(pasma UHF) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
Szerokość impulsu (τ): | |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 75 mi (≙ 120 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/TPS-2
AN/TPS-2 (wcześniej nazywany SCR-602-T7) to historyczny, lekki radar wczesnego ostrzegania 2D średniego zasięgu. Można go transportować drogą powietrzną, jak również łatwo transportować jeepem lub ręcznie, można go łatwo ustawić i jest łatwy w obsłudze. AN/TPS-2 może zlokalizować samolot bombowy w zasięgu 100 km, mniejsze samoloty do 40 km.
W AN/TPS-2 zastosowano układ antenowy złożony z 16 dipoli zamontowanych przed wspólnym płaskim reflektorem. Nadajnik pracował z częstotliwością około 400 MHz, co odpowiada długości fali 75 cm.
AN/TPS-2 został wprowadzony do służby w 1944 roku, głównie w rejonie Pacyfiku, a w 1949 roku został dezaktywowany. Radar ten był też początkowo kopią brytyjskiego radaru znanego jako SW (CXCA). W Royal Airforce dla AN/TPS-2 używano oznaczenia Type 62.
Źródło:
- Military Standardization Handbook United States Radar Equipment Manual TM 11-487C-1 1965, p. 510ff