SON-4
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Resim 1: SON-4
| Teknik veriler | |
|---|---|
| Çalışma Frekans Aralığı: | 2 700 … 2 860 MHz
(S-bandı) |
| Darbe Tekrarlama Zamanı: | |
| Darbe Tekrarlama Frekansı: | 1 249 Hz |
| Gönderim Darbe Genişliği (τ): | 0,8 µs |
| Alım Süresi: | |
| Ölü Süre: | |
| Darbe Gücü: | 250 kW |
| Ortalama Güç: | |
| Aletli menzil: | 60 km |
| Menzil Çözünürlüğü: | 125 m |
| Konumlandırma Doğruluğu: | 20 m |
| Işın demet açısı: | 3,5 … 4,6° |
| Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
| Anten Dönüş Adedi: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
SON-4
SON-4 „Lutch“ (kısaca Stantsiya Orudiynoy Navodki – Silah Gözlem İstasyonu, Kiril alfabesiyle: Станция Орудийной Наводки, СОН-4 «Луч»), 57 ila 100 mm kalibreli uçaksavar silahlarından oluşan bir bataryanın atış kontrolü için kullanılan bir S-bandı hedef izleme radarıydı. Parabolik antenin çapı 1,83 m idi, birincil ışıyıcı olarak saniyede 25 devirle dönen bir dipol kullandı ve hedeflerin yönünü Konik Tarama Yöntemi kullanarak izliyordu. Nispeten geniş frekans aralığını, her biri 40 MHz bant genişliği aralığında ayarlanabilen dört farklı magnetron ile elde ediyordu. Hedef arama için, P-8 veya P-10 radar istasyonları kullanıldı.
Radar 1947'de geliştirildi ve 1955'e kadar Sovyet Ordusunun envanterinde kaldı. Tasarım, planları 2. Dünya Savaşı sırasında SSCB'nin kullanımına sunulan SCR-584 radarına dayanıyordu. Daha sonra özgün geliştirmesi olan SON-9 ile değiştirildi.