AN/APS-115
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Lockheed P-3C Orion aircraft
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 8,5 … 9,6 GHz
(pasma X) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1 600 or 400 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 0,5 or 2,5 |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 143 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 200 NM (≙ 370 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 2,4° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 12 or 6 min⁻¹ |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/APS-115
AN/APS-115 to pokładowy radar rozpoznawczy działający w paśmie X, używany głównie do patroli morskich i zwalczania okrętów podwodnych (ASW). Służy do wykrywania i monitorowania okrętów podwodnych operujących na głębokości nurkowania, okrętów nawodnych i samolotów.
System wykorzystuje dwie anteny, jedną na dziobie i jedną na rufie samolotu Lockheed P-3C Orion. Anteny obracają się w sektorach 45° i mogą być przechylane od -20 do +10 stopni od poziomu samolotu. Anteny emitują impulsy nadawcze w trybie wiązki ołówkowej (2,4° × 3,6°) lub w trybie wykresu kwadratowego cosecant (2,4° × 20°).
AN/APS-115 jest rozwinięciem AN/APS-80A. Stał się operacyjny w 1969 roku w pierwszym samolocie P-3C i pozostał w służbie do około 1985 roku.