MM/SPQ-5
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: MM/SPQ-5
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma X |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 2 MW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 200 NM (≙ 370 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 1,5° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
MM/SPQ-5
MM/SPQ-5 „Sarchiapone“ był morskim radarem rozpoznawczym w paśmie X, opracowanym jako eksperymentalny radar OTH do badania propagacji fal z wykorzystaniem kanałów atmosferycznych.
Antena była symetryczną anteną paraboliczną o średnicy 3 metrów z hiperbolicznym reflektorem pomocniczym Cassegraina. Odbłyśnik paraboliczny był znacznie większy niż to konieczne, co skutkowało wyjątkowo małymi listkami bocznymi. Nadajnik i odbiornik zostały zamontowane bezpośrednio na antenie.
MM/SPQ-5 był zainstalowany na włoskiej fregacie „Alpino“ (F 580) w latach 1973-1987. Z pomocą tego radaru można było zlokalizować start samolotu z lotniskowca „Kennedy“ z odległości 350 mil morskich.