Argos 5000D
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Argos 5000D
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 1 250 … 1 350 MHz
(pasma L) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 330 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 6 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 5 MW |
Moc średnia: | 10 kW |
Zasięg instrumentalny: | 250NM (≙ 450 km) |
Rozróżnialność w odległości: | 150 m |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 1,5° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | 14 |
Liczba obrotów anteny radaru: | 6 min⁻¹ |
MTBCF: | |
MTTR: |
Argos 5000D
Argos 5000D był morskim radarem rozpoznawczym i celowniczym dalekiego zasięgu działającym w paśmie L.
Antenę stanowił pojedynczy zakrzywiony reflektor paraboliczny zasilany przez pionowy układ poziomo spolaryzowanych dipoli. Reflektor był również wykorzystywany w zintegrowanym systemie IFF. Nadajnik wykorzystywał Stabilotron, a następnie Amplitron jako wzmacniacz mocy. Nadawany sygnał to kod Barkera z 5 lub 7 elementami kodu o długości 0,9 µs każdy. Radar posiadał bardzo nowoczesny jak na tamte czasy system MTI, który był również w stanie kompensować prędkość statku i tłumić zakłócenia powodowane przez fale morskie. Na dużych odległościach można było włączyć system Dicke-Fix.
W 1965 r. zamontowano mniejszą antenę o mniejszym obciążeniu wiatrem. Radar został wycofany z eksploatacji w połowie lat 1970.