Korshun
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Resim 1: Bir MiG-17 savaş uçağına kurulu Korshun radarı
Elektrobaukonzern WEGA, Produktionsstätte „NII Nr. 17“| Teknik veriler | |
|---|---|
| Çalışma Frekans Aralığı: | J-bandı |
| Darbe Tekrarlama Zamanı: | |
| Darbe Tekrarlama Frekansı: | |
| Gönderim Darbe Genişliği (τ): | |
| Alım Süresi: | |
| Ölü Süre: | |
| Darbe Gücü: | |
| Ortalama Güç: | |
| Aletli menzil: | 8,5 km |
| Menzil Çözünürlüğü: | |
| Konumlandırma Doğruluğu: | |
| Işın demet açısı: | |
| Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
| Anten Dönüş Adedi: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Korshun
Korshun (Kiril: «Kоршун»; - şahin benzeri bir yırtıcı kuş, NATO kodu: „Wet Eye“), motor giriş kanalı üzerinde yuvarlak koni biçimli bir radom içine alınmış bir J-bant arama radarıydı.
Radar, 1940'ların ortalarında önceki Toriy tipinden («Торий») geliştirildi ve 1949'dan itibaren Sovyet Hava Kuvvetleri'ne sunuldu. MiG-15bis, Mig-17P ve LA-200 ile başlayan erken Rus savaş uçaklarında az sayıda kullanıldı. Tek bir hedefin takibini hala manuel olarak yapılıyordu. Mümkün olan en büyük menzili oldukça hayal kırıklığı yaratmıştı.