RUS-2
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Электрофизических
Измерений
(ЛЭФИ)
| Teknik veriler | |
|---|---|
| Çalışma Frekans Aralığı: | 75 … 83 MHz
(HF-bandı) |
| Darbe Tekrarlama Zamanı: | |
| Darbe Tekrarlama Frekansı: | |
| Gönderim Darbe Genişliği (τ): | 12 µs |
| Alım Süresi: | |
| Ölü Süre: | |
| Darbe Gücü: | 70 … 120 kW |
| Ortalama Güç: | |
| Aletli menzil: | 150 km |
| Menzil Çözünürlüğü: | |
| Konumlandırma Doğruluğu: | 1,5 km; 3° |
| Işın demet açısı: | |
| Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
| Anten Dönüş Adedi: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
RUS-2
RUS-2 (Radio Ulavlitel Samoljotov, Kiril alfabesiyle kısaltması: «РадиоУлавливатель Самолетов», olan „radio- aircraft-catcher“ yani, „Radio Piyano-yakalayıcı“), ikinci adı „Redut“ («Редут»), 1936 ve 1940 yılları arasında Sovyetler Birliği tarafından geliştirilen bir radardı.
Radar, her ikisi de GAZ-3A otomobilinin şasisindeki ilgili kabinlerle eşzamanlı olarak dönen ayrı gönderici ve alıcı antenler kullandı. Antenler 7-elemanlı Yagi antenleriydi. Alınan darbeler, bir A-ekran üzerindeki alıcı kabininde görüntülendi. Daha sonraki sürümler (1942'den itibaren), yalnızca antenlerin döndürülebildiği bir ZIZ-6 şasisi üzerinde daha büyük bir kabin kullandı. Daha eski sürümler daha sonra „Redut-40“ olarak adlandırıldı. Bu radarlardan 30'u Leningrad ve Moskova'nın hava savunmasında kullanıldı..
