Calypso
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Calypso
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma X |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | 1 µs or 50 ns |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 25 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 20 NM (≙ 37 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Calypso
Calypso to rodzina radarów do rozpoznania i nawigacji morskiej do stosowania na okrętach podwodnych, pracujących w paśmie X. Antena może wytrzymać bardzo duże ciśnienie wody.
Częstotliwość nadawania jest przestrajalna, a nadajnik może pracować w kilku trybach:
- praca ciągła,
- praca sektorowa,
- 0,1 lub 1 sekundowe okresy pracy, lub
- praca pasywna (tylko odbiór).
Podstawowa wersja Calypso została wprowadzona do służby we francuskiej marynarce wojennej od 1964 roku z oznaczeniem producenta DRUA 33. Dalszy rozwój do Calypso Ⅱ otrzymał oznaczenie DRUA 33A, a Calypso Ⅲ DRUA 33B. W Calypso Ⅱ i Ⅲ (później oznaczonych jako TRS 3100) jako nadajnik zastosowano magnetron. Calypso Ⅳ (zwany również TRS 3110) jest wyposażony w klystron i może używać znacznie krótszego impulsu nadajnika. W odbiorniku zastosowano logarytmiczny wzmacniacz częstotliwości pośredniej przed zakłóceniami pochodzącymi z bałaganu morskiego.
Calypso był używany na okrętach podwodnych różnych państw, na przykład Francji, Argentyny, Egiptu i Turcji.