Mk. 4
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Mk. 4
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 700 MHz
(pasma UHF) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1 639 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 1,5 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 20 kW |
| Moc średnia: | 46 W |
| Zasięg instrumentalny: | 17 NM (≙ 32 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | 360 m |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 12° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Mk. 4
Mk. 4 był radarem kontroli ognia pracującym w paśmie UHF. Używany był wraz ze stanowiskami kontroli dział Mk. 33 i Mk. 37 do sterowania działami okrętowymi kalibru 127 mm.
Antena składała się z dwóch cylindrycznych reflektorów parabolicznych z 4 dipolami każdy. Wysokość można było określić na podstawie różnicy faz pomiędzy dwoma grupami anten leżącymi jedna nad drugą. Było to jednak możliwe tylko od kąta elewacji 10° ze względu na zakłócający odbiór wielodrogowy przy niższych kątach elewacji.