Mk. 8
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: Mk. 8
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 3 050 ± 50 MHz
(S-Band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 800 Hz |
| Pulsduur (τ): | 0,6 µs |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 15 … 20 kW, later 20 … 30 kW |
| Gemiddeld vermogen: | 14, later 24 W |
| Instrumented Range: | 30 NM (≙ 55 km) |
| Afstandsresolutie: | 110 m |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Mk. 8
De Mk. 8 was een radar in de S-band, geïnstalleerd op de richtstations van de Mk. 34 en 38 voor het besturen van marinegeschut.
De antenne is een array van 14 × 3 diëlektrische lensantennes van 124 × 34 inch (≙ 3,25 × 0,87 m). Hij maakt gebruik van lineaire verticale polarisatie en biedt een radardekking van 6° in elevatiehoek. Elektrische motoren worden gebruikt om variabele faseverschuivers in een golfgeleider te bewegen en maken een elektronische bundelzwaai van ± 15° in de zijdelingse hoek mogelijk.
Er werden 107 van deze radars geproduceerd, die voornamelijk werden gebruikt in het Pacifische oorlogstoneel. Vanwege de ingewikkelde besturing van de antenne werd dit zwenkconcept verlaten en bij de opvolger Mk. 13 werd weer gebruik gemaakt van mechanische zwenkbaarheid.