TA-23
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: TA-23 w Finlandii
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 1 270 … 1 370 MHz
(pasma L) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 250 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 4 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 2,2 MW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 180 NM (≙ 330 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 1,25° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 6 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
TA-23
TA-23 to radar rozpoznania lotniczego dalekiego zasięgu pracujący w paśmie L, przeznaczony do użytku na lotnisku (TAR). W Szwecji był używany w obronie powietrznej pod oznaczeniem PS-65 i połączony z anteną IFF/SIF. Radary te wywodzą się z radaru LP-23 i różnią się jedynie systemem antenowym. W TA-23 zastosowano tańszy reflektor paraboliczny G-7 włoskiej firmy Selenia. Opcjonalnie występowały też różne konfiguracje promiennika tubowego i masztów antenowych.
Podobnie jak LP-23, TR-23 mógł być dostarczany z różnymi konfiguracjami nadajnika. TR-23M wykorzystywał nadajnik magnetronowy, a TR-23K klystronowy.
Radary takie były w służbie w latach 1965-1993.
