Sea Giraffe
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Sea Giraffe, antena firmy CelsiusTech z dwoma pionowymi wzorami antenowymi.
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma C |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 60 kW |
| Moc średnia: | 1 200 W |
| Zasięg instrumentalny: | 150 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 1,8° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 30 lub 60 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Sea Giraffe
Radar Sea Giraffe (Żyrafa morska) jest średniego zasięgu, wielozadaniowym radarem pracującym w paśmie C, przeznaczonym do rozpoznania morskiego powierzchniowego i powietrznego.
Sea Giraffe została dostarczona z dwoma różnymi, w pełni stabilizowanymi systemami antenowymi. Jedną z nich jest antena Ericsson, która posiada do czterech jednoczesnych wzorców antenowych w kącie elewacji, a drugą antena CelsiusTech, która posiada tylko dwa wzorce antenowe.
Pierwotna nazwa radaru pochodzi z lat 80. i dotyczyła radaru o zasięgu około 50 km. Produkcji ówczesnej wersji Sea Giraffe 50 zaprzestano już w 1990 roku. Na początku lat 90. zaprojektowano zupełnie nową generację radarów o trzykrotnie większym zasięgu. Wersja Sea Giraffe 150 była instalowana np. na fregatach klasy Halifax w Kanadzie, gdzie nosiła oznaczenie AN/SPS-505.
Galeria zdjęć Żyrafy Morskiej
Zdjęcie 2: Sea Giraffe, antena firmy Ericsson z czterema pionowymi wzorami antenowymi
(© Wikipedia, User:Hunini)