RDR-4B
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: RDR-4B
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 9 345 MHz
(pasma X) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 380, 1600 lub 6000 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 2 lub 6 lub 18 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 125 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 320 NM (≙ 590 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 3,3° lub 3,8° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
RDR-4B
RDR-4B był lotniczym radarem nawigacyjnym i meteorologicznym pracującym w paśmie X z detekcją downdraught. Dostępne były dwa rozmiary anten. Był to pierwszy radar z automatycznym pochyleniem anteny w zależności od przyjętej postawy i skali (automatic tilt).
Radar został zatwierdzony przez Federalną Administrację Lotnictwa (FAA) w 1995 roku. Ponad 6 000 tych radarów było w użyciu na całym świecie. Następcą był RDR 4000 firmy Honeywell.