RDR-4B
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: RDR-4B
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 9 345 MHz
(pasma X) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 380, 1600 lub 6000 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 2 lub 6 lub 18 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 125 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 320 NM (≙ 590 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 3,3° lub 3,8° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
RDR-4B
RDR-4B był lotniczym radarem nawigacyjnym i meteorologicznym pracującym w paśmie X z detekcją downdraught. Dostępne były dwa rozmiary anten. Był to pierwszy radar z automatycznym pochyleniem anteny w zależności od przyjętej postawy i skali (automatic tilt).
Radar został zatwierdzony przez Federalną Administrację Lotnictwa (FAA) w 1995 roku. Ponad 6 000 tych radarów było w użyciu na całym świecie. Następcą był RDR 4000 firmy Honeywell.