AN/SPQ-2
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: AN/SPQ-2


Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 2 700 … 2 900 MHz
(pasma S) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 350 … 850 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 1 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 700 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 50 NM (≙ 92 km) |
Rozróżnialność w odległości: | 150 m |
Dokładność / Błąd określania: | 15 m; 1° |
Szerokość wiązki anteny: | 3° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 6 obr/min |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/SPQ-2
AN/SPQ-2 był radarem naprowadzania pocisków w paśmie S dla pocisku manewrującego SSM-N-8A Regulus.
AN/SPQ-2 jest funkcjonalnie taki sam jak AN/MPQ-5, główna różnica polega na dodaniu korekcji kursu dla względnego namiaru (kursu) i stabilizacji dla ruchu statku spowodowanego działaniem fal. Oba typy radarów zostały unowocześnione o lampę z falą wędrującą jako niskoszumowy wzmacniacz wejściowy w odbiorniku.
Antena była drobnoziarnistą symetryczną anteną paraboliczną o średnicy 8 stóp (2,44 m) i wykorzystywała skanowanie stożkowe z 24 obrotami na sekundę promiennika. Skanowanie stożkowe mogło być wyłączone podczas poszukiwania celu przy stale obracającej się antenie do rozpoznania powierzchni morza.
Radar był używany w latach 1955-1961 do czasu zastąpienia tego typu pocisków przez SLBM Polaris A1.
Proszę nie mylić tego radaru z dużo mniejszym włoskim
MM/SPQ-2D,
który pracował w
paśmie X!