SD
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: SD
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 113 … 114 MHz
(pasma VHF) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 60 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 8,5 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 100 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 20 NM (≙ 37 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | ± 450 m |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
SD
Radar SD był radarem wczesnego ostrzegania dla okrętów podwodnych pracującym w paśmie VHF. Wersje SD-a, SD-1 i SD-2 nie potrafiły jeszcze określić kierunku. Tylko wersja SD-3 była w stanie to zrobić z dokładnością do ±10°.
Antena składała się z cienkiego dipola spolaryzowanego poziomo, którego dwie połówki były ustawione pod kątem 90° w środku, aby zapewnić promieniowanie dookoła. Zamontowano go na wysuwanym maszcie o wysokości 12 m. Radar był sprzężony z systemem identyfikacji (IFF) i mógł wyświetlać obie informacje na wskaźniku typu „A”.