AN/APS-15
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: AN/APS-15
Sperry Corporation (1910-1986)
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 9 375 MHz
(X-Band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 622 Hz |
| Pulsduur (τ): | 1 µs |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | > 40 kW |
| Gemiddeld vermogen: | 50 W |
| Instrumented Range: | 100 NM (≙ 160 km) |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | ± 150 m |
| Bundelbreedte: | 3° |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | 20 min⁻¹ |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/APS-15
De AN/APS-15 (alias H2X) was een X-band navigatieradar die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd ontwikkeld. Hij werd gebruikt in de B-17 „Flying Fortress“ als radar voor nauwkeurige bombardementen bij slecht zicht. Het kreeg de bijnaam „Mickey“ van de bemanning.
De antenne bestond uit een parabolische reflector gevoed door een Cutler feed. De reflector kreeg een extra „onderlip“ voor een cosecant kwadraatdiagram in de elevatiehoek. Aangezien de radar ondersteboven onder de romp van het vliegtuig zat in een kleine radome, ontstond een omgekeerd Cosecans²-diagram.