www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

P-80 „Altai”

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: P-80

Rysunek 1: P-80

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 2 060 … 2 690 MHz
(pasma S)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów:
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa:
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 360 km
Rozróżnialność w odległości: 1 000 m
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 6 or 12 obr/min
MTBCF:
MTTR:

P-80 „Altai”

P-80 „Ałtaj“ (rosyjski desygnat: 1RL-118, cyrylica: РЛС П-80 «Алтай», 1РЛ-118) to dwukanałowy radar pasma S przeznaczony do rozpoznania lotniczego, naprowadzania myśliwców i wyznaczania celów dla rakiet przeciwlotniczych.

Czasem zaliczano go do radarów 3D, ponieważ jedna z anten miała elektrycznie regulowany kąt natarcia (Tilt), choć tylko dość wolno (10 s od jednego zatrzymania do drugiego). Praktycznie można było to wykorzystać tylko do skanowania przestrzeni powietrznej podczas każdego obrotu z nieco innym kątem natarcia. Dlatego też ta stacja radarowa pracowała jako czysty radar 2D z kilkoma wysokościomierzami typu PRV-11 w sieci.

Radar został opracowany w połowie lat 50. i wszedł do eksploatacji w 1962 roku. Ta konfiguracja anteny stała się wzorem dla wielu innych radarów, takich jak K-66 czy MR-310/ MR-320. P-80 został zastąpiony przez ST-68 od 1968 roku.