MR-320 „Topaz”
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: MR-320
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma S |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 54 NM (≙ 100 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
MR-320 „Topaz”
MR-320 „Topaz“ (cyrylica: МР-320 «Топаз», desygnator NATO: „Strut Pair“) to lotniczy radar rozpoznawczy i celowniczy pracujący w paśmie S. Może prowadzić rozpoznanie celów w przestrzeni powietrznej, na powierzchni morza, jak również na wybrzeżu i przypisywać ich współrzędne do artylerii okrętowej i obrony przeciwlotniczej. Maksymalny zasięg na powierzchni morza podlega wpływowi krzywizny ziemi i dlatego jest ograniczony do około 40 km.
Anteny montowane są na szczycie przedmasztowca. Praktycznie są to dwie anteny MR-302 „Strut Curve“ zamontowane plecami do siebie. Każda z anten nadaje w innym zakresie kąta elewacji, dzięki czemu możliwe jest przybliżone określenie wysokości jako celu morskiego lub wysoko lecącego.
Radar został włączony do uzbrojenia radzieckiej marynarki wojennej w 1976 roku. Modernizacja MR-320 „Topaz-2“ pozwala także na pasywną eskortę celów dla nosicieli zagłuszarek.