Meteorit 2
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Meteorit 2
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 1 770 … 1 795 MHz
(pasma L) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 416 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 1,5 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 200 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 300 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 5° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Meteorit 2
Meteorit 2 (cyrylica: «Метеорит-2») był radarem śledzącym cele, działającym w górnym paśmie L, służącym do precyzyjnego pomiaru orbity balonów meteorologicznych z radiosondami. Praktyczny zasięg wynosił około 250 km.
Radar był klasycznym radarem impulsowym z magnetronem jako nadajnikiem. Antena wykorzystywała zasadę skanowania stożkowego. Chłodnica obracała się z prędkością 24 Hz. Reflektor paraboliczny miał średnicę 2,5 m.
Radar został opracowany na początku lat 70.