SG-3, SG-4
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Antena 64AJP radaru SG-3.
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 3 400 … 3 700 MHz
(pasma S) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 750 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 0,33 lub 1,25 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 300 … 500 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 80 NM (≙ 148 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | 183 m |
| Dokładność / Błąd określania: | ±90 m; ±0,75° |
| Szerokość wiązki anteny: | 3° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 2,5 lub 5 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
SG-3, SG-4
SG-3 i SG-4 były radarami pracującymi w paśmie S do rozpoznania powierzchni morza, oba różniły się jedynie zastosowaniem różnych anten. Antena SG-4 była stabilizowana przed przechyłem statku, anteny SG-3 nie. Zasięg energetyczny wynosił 20 NM (≙ 37 km) wobec dużego okrętu wojennego lub nisko lecącego samolotu o efektywnej powierzchni odbijającej (RCS) 20 m².
Antena SG-3 składa się z zasilanego offsetowo reflektora parabolicznego o wymiarach 46×213 cm. Był on zasilany falowodem z promiennikiem tubowym o liniowej polaryzacji poziomej. Antena może być regulowana w zakresie kąta elewacji o maksymalnie 10°. Pionowa szerokość połówkowa anteny SG-3 wynosiła 13°. W przypadku anteny SG-4 można było ją zmniejszyć do 6,5° ze względu na stabilizację położenia, co zwiększało zysk anteny, a tym samym zasięg przeciwko mniejszym celom.
Źródła:
- Military Standardization Handbook United States Radar Equipment Manual TM 11-487C-1 1965, p. 1176ff
- Antenna Catalog Volume III, Ship Antennas, Georgia Institute of Technology, October 1960, AD323191, p. 140f