AN/APQ-120
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AN/APQ-120
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma X |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 50 NM (≙ 93 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/APQ-120
AN/APQ-120 był radarem kontroli ognia w paśmie X, całkowicie półprzewodnikowym, opracowanym specjalnie dla samolotów McDonnell Douglas F-4D/E/F/G „Phantom“ do 1967 roku. Radar wielofunkcyjny zapewniał pilotowi i oficerowi uzbrojenia wyświetlanie celów w walce powietrznej, a także efektów uzbrojenia na ziemi.
Radar jest rozwinięciem AN/APQ-117. Antena składa się z symetrycznego reflektora parabolicznego o średnicy około 80 cm. Był on zasilany przez falowód i Cutler-feed jako radiator.
Radar został zastąpiony przez AN/APG-66 i częściowo przez AN/APQ-172.