AN/APQ-39
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AN/APQ-39 (XA-3), nadajnik po lewej, odbiornik po prawej.
Hersteller:General Electric
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 34,5 GHz
(pasma Ka) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 683 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 0,8 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 9 kW |
| Moc średnia: | 5 W |
| Zasięg instrumentalny: | |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 0,6° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/APQ-39
AN/APQ-39 był radarem meteorologicznym pracującym w paśmie Ka, służącym do wykrywania chmur i był wykorzystywany jako radar meteorologiczny i nawigacyjny w samolotach Boeing B-52D Stratofortress.
Radar został opracowany w latach 1953-1958 jako radar stosowany w samolotach. Wersja testowa AN/APQ-39(XA-3) została przerobiona na oddzielne anteny nadawcze i odbiorcze z powodu nadmiernych strat w duplekserze i do 1968 roku była nadal eksploatowana jako pionowo promieniujący radar meteorologiczny stacjonarny do celów badawczych.
Źródła i dalsza literatura:
- Wilk, K. E., “Evaluation of the AN/APQ-39(XA-3) cloud detector radar“, Final Report, Contract AF19(604)-1395. 39 pp. Mar.1955 - Mar.1958. (online PDF)
- Kaplan, S. M., “Development of Airborne Cloud Base and Top Indicator - AN/APQ-39“, General Electric Co., Electro Mechanical Division, Schenectady, N. Y.