AN/SPS-38 (XN-1)
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AN/SPS-38 (XN-1)
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 510 … 690 MHz
(pasma UHF) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 5 lub 15 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/SPS-38 (XN-1)
AN/SPS-38 (XN-1) był radarem morskim pracującym w paśmie UHF, który nie wyszedł poza stadium prototypu. Przy masie całkowitej 10 ton był to jeden z największych i najcięższych radarów okrętowych.
Nadajnik był niezwykle zwinny pod względem częstotliwości. Można go było przełączyć na jedną z 45 różnych częstotliwości w danym paśmie ręcznie, automatycznie według schematu czasowego lub losowo. Tym samym radar ten nie mógł być zagłuszony dostępnymi wówczas środkami! Antena była stabilizowana hydraulicznie przed przechyłem statku, dlatego na jedynym zachowanym zdjęciu antena stoi pod kątem w mechanicznym ograniczniku. W normalnym trybie pracy byłaby ona pozioma. Antena składała się z matrycy antenowej złożonej ze 150 promienników tubowych (5 × 30) oraz związanych z nimi falowodów i dzielników mocy do zasilania.
Mimo że odbyły się już szkolenia operatorów, do wprowadzenia do sił zbrojnych nie doszło, ponieważ radar stał się zbyt drogi w porównaniu z alternatywną modernizacją swojego poprzednika, AN/SPS-37.