Zarya
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Zarya

«Granit-Electron»
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | pasma J |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1,8 … 2 kHz |
Szerokość impulsu (τ): | 0,25 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 10 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 60 km |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 2,5° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
Zarya
Zarya (cyrylica «Заря» — „Świt”) była morskim radarem rozpoznawczym i celowniczym działającym w paśmie J do kontroli artylerii okrętowej i torped na krążownikach i niszczycielach.
Radar został opracowany w latach 1947-1949, a od 1950 r. został przejęty do uzbrojenia sowieckiej marynarki wojennej.
Dalszy rozwój ze skanerem rura organowa narządowych do śledzenia celów został nazwany Zarya-chaika (Cyril. «Заря-Чайка»). Wersja ta była również wykorzystywana jako radar ochrony wybrzeża w inwentaryzacji jednostek artylerii o kalibrze od 100 do 155 mm. Róg zasilający tego przełącznika piszczałkowego organu obracał się z prędkością 17 obrotów na sekundę i powodował przeskok wiązki o ± 4°. Umożliwiło to automatyczne śledzenie celu.
Źródło:
- Strona internetowa producenta