Type 285
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Type 285
Producent:Vickers Armstrong
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma UHF |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | 1,7 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 25 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 8,5 NM (≙ 16 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 18° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Type 285
Type 285 był radarem kontroli ognia pracującym w paśmie UHF dla Królewskiej Marynarki Wojennej Wielkiej Brytanii. Zastosowano dwa rodzaje anten, jedna wyposażona w 6, a druga w 5 anten Yagi. W wersji z sześcioma antenami Yagi trzy anteny były wykorzystywane do nadawania, a trzy do odbioru. Układ ten dawał wzór anteny 18 × 43 stopnie. Radar typu 285P z 5 antenami Yagi wykorzystywał duplekser do anteny nadawczo-odbiorczej. Dzięki temu szerokość połówkowa anteny zmniejszyła się do 9,5°. W tej wersji skrócono również czas trwania impulsu i zwiększono moc nadawania. Pomiar kąta bocznego był bardzo dokładny poprzez przełączenie zasilania anteny w celu zmiany wzoru antenowego, ale śledzenie celów powietrznych pod kątem elewacji było bardzo słabe i mogło być wyrównane tylko do maksimum głównego płata wzoru antenowego.
Radar typu 285 został opracowany na podstawie amerykańskiego radaru FD firmy General Electric Company. Pierwszy działający radar typu 285 został zbudowany w 1940 roku i wdrożony w 1941 roku. Radar wykorzystywano również na niektórych niszczycielach, dołączając go do innego typu broni i jej obrotnicy. Później zastąpiono go radarem Typu 275.