Type 274
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Type 274


Vickers Armstrong
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 3 230 … 3 340 MHz
(pasma F) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 500 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 0,5 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 400 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 16 NM (≙ 30 km) |
Rozróżnialność w odległości: | 80 m |
Dokładność / Błąd określania: | 100 m; 5' |
Szerokość wiązki anteny: | 1° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
Type 274
Typ 274 był radarem kontroli ognia brytyjskiej marynarki wojennej z tzw. podwójną anteną serową pracującą w paśmie F.
Antena typu AUM składała się z dwóch cylindrycznych reflektorów parabolicznych, każdy o aperturze około 14 stóp i 14½ cala, zamontowanych na obrotnicy. Antena typu AUM była stabilizowana w kącie elewacji. Pionowa szerokość połówkowa jego diagramu antenowego wynosiła 13 stopni. Węższa (14 cali) niestabilizowana antena AUO miała kąt wiązki pionowej 23°. W nadajniku zastosowano modulator z iskrownikiem.
Prace nad Type 274 rozpoczęły się we wrześniu 1941 r. Radar był używany na niektórych dużych brytyjskich okrętach wojennych od maja 1944 r.