www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

ACR 6

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: ACR Mark 6
(Source: atchistory.wordpress.com]

Rysunek 1: ACR Mark 6
(Source: atc history)

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: pasma S
(λ = 10 cm)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów:
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa:
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny:
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

ACR 6

Radar ACR 6 (w starszej literaturze znany również jako ACR Mark 6, ACR oznacza Airfield Control Radar) był radarem dozorowania lotniska w paśmie S, przeznaczonym do rozpoznania przestrzeni powietrznej średniego zasięgu i podchodzenia do lądowania z radarem.

Radar wykorzystywał kołową antenę paraboliczną zasilaną przez szereg promienników tubowych. Taki kształt oznaczał również, że kąt wiązki pionowej był bardzo wąski, więc cała antena musiała być pochylona nieco do góry, aby spełnić wymagania dotyczące ścieżki podejścia. ACR 6 posiadał szereg rewolucyjnych jak na tamte czasy rozwiązań technicznych:

Prace nad radarem trwały od 1952 roku. Prototyp wszedł do eksploatacji na lotnisku Londyn- Heathrow w sierpniu 1955 roku. W ślad za tym poszły inne brytyjskie lotniska, na przykład Gatwick i Stansted. Niektóre radary były również eksportowane. Dwie jednostki zostały zainstalowane w Szwajcarii na lotniskach w Genewie i Zurychu, a dwie kolejne wysłano do Holandii i ustawiono na Soesterberg i Gilze Rijen.

Precyzja z jaką Cossor budował anteny była tak dobra, że nawet gdy radary zostały wymienione na nowocześniejsze, oryginalne anteny Cossora zostały zachowane.