P-500
Radar birimi, taktik-teknik özellikleri açıklaması
Resim 1: P-500
| Teknik veriler | |
|---|---|
| Çalışma Frekans Aralığı: | 1 … 2 GHz
(L-bandı) |
| Darbe Tekrarlama Zamanı: | |
| Darbe Tekrarlama Frekansı: | |
| Gönderim Darbe Genişliği (τ): | |
| Alım Süresi: | |
| Ölü Süre: | |
| Darbe Gücü: | |
| Ortalama Güç: | |
| Aletli menzil: | 300 km |
| Menzil Çözünürlüğü: | |
| Konumlandırma Doğruluğu: | |
| Işın demet açısı: | |
| Bir Dönüşteki İsabet Oranı: | |
| Anten Dönüş Adedi | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
P-500
P-500 (Kiril alfabesi ile: «Кливер», Türkçesi „Balta“, NATO kodu „Big Net”), bir diğer adı MR-500 olan, L-bandında çalışan, 2-boyutlu hava sahası- ve deniz yüzeyi arama radarıydı. En büyük menzili; hava hedefleri için 270 ila 300 km, deniz yüzeyindeki hedefler içinse ufuk hattına (35 ila 40 km) kadardı.
Bu radar 1965 yılında o zamanki Sovyetler Birliği donanmasındaki P-500 (NATO-kodu: SS-N-12 „Sandbox”) Kanatlı Anti-gemi Füze Savunma Sisteminde (anti-ship missile complex) hedef atama radarı olarak görev yapmaya başladı.