P-70 Lena-M
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: P-70
Нижегородский
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | VHF-band |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 70 en 140 Hz |
| Pulsduur (τ): | 50 µs |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 2 × 65 MW |
| Gemiddeld vermogen: | 2 × 10 kW |
| Instrumented Range: | 2 300 km |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | 650 m, 0,7° |
| Bundelbreedte: | |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
P-70 Lena-M
De P-70 Lena-M (Cyrillisch: П-70 «Лена M», 5N117) was een volledig coherente radar voor vroegtijdige waarschuwing in de VHF-band. Het was de eerste in massa geproduceerde radar ter wereld die gebruik maakte van intrapuls modulatie. De radar werd ontwikkeld van 1940 tot 1958 en werd in 1959 getest als geschikt voor militair gebruik. In de periode van 1960 tot 1968 werden 11 van dergelijke radars gebouwd.
De radarelektronica was ondergebracht in een gebouw van twee verdiepingen, bekleed met staal en hermetisch afgesloten. Op het dak draaide de antenne op een rail met rollagers. De reflector van de antenne had de afmetingen 45 × 25 m. De antenne bood twee antennepatronen (hoge en lage bundel) met verschillende polarisatie. Bovendien werd onderscheid gemaakt tussen een kanaal met een korte zendpuls en een kanaal met een lange zendpuls. De maximale verkenningshoogte was 160 km.
De zendpulsen hadden een pulsduur van 50 µs met interne lineaire frequentiemodulatie en een bandbreedte van ongeveer 1 MHz. De zender bevond zich op de bovenverdieping en bestond uit vier kanalen van parallel werkende smalbandige buisversterkers, waarover de zendbandbreedte was verdeeld. De pulscompressie vond plaats in een ultrasone vertragingslijn met een lengte van 30 cm. De gecomprimeerde pulsduur was 1 µs.