www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

Type 271

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: „Antena z podwójnym serem“ radaru typu 271

Rysunek 1: „Antena z podwójnym serem“ radaru typu 271

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: pasma S
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 500 Hz
Szerokość impulsu (τ): 0,7 lub 1,5 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 7 kW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 11 NM (≙ 20 km)
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania: 250 m, 2°
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 2 obr/min
MTBCF:
MTTR:

Type 271

Type 271 był brytyjskim radarem morskim do rozpoznania morskiego, działającym w paśmie S, zbudowanym w czasie II wojny światowej. Dostarczany był od kwietnia 1941 roku i początkowo wyposażony był tylko w wskaźnik typu „A”. Późniejsze wersje posiadały również wskaźnik typu „P”. Stosowany był głównie na okrętach eskortowych (korwety i fregaty). Radar wykorzystywał dwie tzw. anteny serowe, które mogły obracać się wewnątrz konstrukcji przypominającej latarnię, pokrytej pleksiglasem. Jedna antena służyła do odbioru, druga do nadawania. Cała rama z nadajnikiem i antenami była ręcznie obracana przez operatora bezpośrednio pod anteną za pomocą kierownicy samochodowej. Pozwoliło to na bardzo krótkie połączenia HF pomiędzy anteną, nadajnikiem i odbiornikiem.

Ulepszona wersja, typ 271Q, została wprowadzona w 1943 roku i wykorzystywała znacznie mocniejszy magnetron (100 kW) o znacznie większym zasięgu.