RAN 3L
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: RAN 3L na niszczycielu „Luigi Durand de la Penne“ w 1988 r.
Hersteller:Selenia Rom
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma L |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 200 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | 70 m, 0,4° |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 6 obr/min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
RAN 3L
RAN 3L, zwany we włoskiej marynarce wojennej MM/SPS-768 (MM oznacza Marina Militare, nomenklatura podobna do amerykańskiego AN/… ) był radarem wczesnego ostrzegania pracującym w paśmie L, który zainstalowano na niszczycielach klasy De la Penne oraz lotniskowcu „Giuseppe Garibaldi“.
System składa się z w pełni koherentnych nadajników i odbiorników oraz cyfrowego procesora z kodowaną fazowo modulacją intrapulsową. Z wyjątkiem ostatniego stopnia wzmacniacza mocy wysokiej częstotliwości, zbudowany jest w całości w technologii półprzewodnikowej. Na reflektorze można zamontować wtórną antenę radarową z tłumieniem listków bocznych.
Radar ten został zastąpiony radarem dalekiego zasięgu 3D rozpoznania lotniczego RAN-40L.