AN/MPQ-4
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Przyczepa sprzętu radarowego AN/MPQ-4
Hersteller:General Electric
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 16 GHz
(pasma Ku) |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 7 000 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 0,25 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 50 kW |
| Moc średnia: | 285 W |
| Zasięg instrumentalny: | 15 km |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | 50 m |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/MPQ-4
AN/MPQ-4 był radarem rozpoznania artyleryjskiego pracującym w paśmie Ku, służącym do rozpoznania pozycji przeciwnika oraz korekty ognia przyjaznej artylerii podczas kontrataków. Jako antenę wykorzystywał on jednokrzywy, prostokątny reflektor paraboliczny, który był zasilany przez skaner Fostera i dzięki temu mógł skanować sektor 25°. Radar wykorzystywał samowzbudny nadajnik magnetronowy. Ślady po pociskach były wyświetlane na wskaźnike typu „B”. Zapewniało ono szybkie rozpoznanie współrzędnych pozycji wroga i umożliwiało natychmiastowy kontratak ze strony przyjaznej artylerii.
Radar można było ustawić i uruchomić w mniej niż 15 minut. Wszystkie elementy były transportowane na dwóch jednoosiowych przyczepach o nacisku na oś 1,5 tony każda. W jednej przyczepie znajdowała się kompletna elektronika radaru z anteną, w drugiej jednostka spalinowo-elektryczna, a także dodatkowe wyposażenie, zestaw kabli i części zamienne.
Radar został wprowadzony w 1958 roku i pozostał na uzbrojeniu sił zbrojnych USA do końca lat 70-tych. Następnie był stopniowo zastępowany przez AN/TPQ-36. Radar tego typu został zbudowany na licencji w Japonii i otrzymał oznaczenie Type 92 oraz J/MPQ-N1.