www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

AN/MPQ-4

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Przyczepa sprzętu radarowego AN/MPQ-4

Rysunek 1: Przyczepa sprzętu radarowego AN/MPQ-4

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 16 GHz
(pasma Ku)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 7 000 Hz
Szerokość impulsu (τ): 0,25 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 50 kW
Moc średnia: 285 W
Zasięg instrumentalny: 15 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania: 50 m
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

AN/MPQ-4

AN/MPQ-4 był radarem rozpoznania artyleryjskiego pracującym w paśmie Ku, służącym do rozpoznania pozycji przeciwnika oraz korekty ognia przyjaznej artylerii podczas kontrataków. Jako antenę wykorzystywał on jednokrzywy, prostokątny reflektor paraboliczny, który był zasilany przez skaner Fostera i dzięki temu mógł skanować sektor 25°. Radar wykorzystywał samowzbudny nadajnik magnetronowy. Ślady po pociskach były wyświetlane na wskaźnike typu „B”. Zapewniało ono szybkie rozpoznanie współrzędnych pozycji wroga i umożliwiało natychmiastowy kontratak ze strony przyjaznej artylerii.

Radar można było ustawić i uruchomić w mniej niż 15 minut. Wszystkie elementy były transportowane na dwóch jednoosiowych przyczepach o nacisku na oś 1,5 tony każda. W jednej przyczepie znajdowała się kompletna elektronika radaru z anteną, w drugiej jednostka spalinowo-elektryczna, a także dodatkowe wyposażenie, zestaw kabli i części zamienne.

Radar został wprowadzony w 1958 roku i pozostał na uzbrojeniu sił zbrojnych USA do końca lat 70-tych. Następnie był stopniowo zastępowany przez AN/TPQ-36. Radar tego typu został zbudowany na licencji w Japonii i otrzymał oznaczenie Type 92 oraz J/MPQ-N1.