AN/TPS-68
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Manufacturer:Naval Avionics Facility Indianapolis
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma C |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 375 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 2 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 165 kW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 200 NM (≙ km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | 2° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/TPS-68
AN/TPS-68 był taktycznym radarem meteorologicznym pracującym na długości fali 5,4 cm w paśmie C.
Symetryczny reflektor paraboliczny miał średnicę 2 m i osiągnął zysk anteny 38 dBi. Dokładność ustawienia anteny wynosiła ±0,5°. Przy współczynniku szumów 12 dB odbiornik osiągnął czułość nominalnie -104 dBm. Jego szerokość pasma została określona na 3,2 MHz. Radar wykorzystywał wskaźnik typu P o maksymalnym zasięgu 200 NM (≙ 370 km) oraz wskaźnik typu RHI o maksymalnym zasięgu 100 NM (≙ 185 km). Jako wskaźnik typu A wykorzystano dostępny w handlu oscyloskop.
Rozwój tego radaru rozpoczął się w maju 1976 roku, a pierwszy prototyp dostarczono we wrześniu 1977 roku. Zaplanowano sześć radarów, ale program utknął w martwym punkcie z powodu wielu problemów, z których najważniejszym był schron, który musiał być przystosowany do transportu lotniczego. Ale elektronika wymagała też zbyt dużej konserwacji. Pierwsze dwa ukończone radary zostały dostarczone do Tinker AFB w Oklahoma City. Ich gotowość operacyjną zgłoszono dopiero 2 sierpnia 1982 roku. Do tego czasu dostarczono już wiele radarów meteorologicznych nowej generacji NEXRAD. Program AN/TPS-68 został więc wstrzymany po 10 latach od jego wprowadzenia.