S 303 (Marconi)
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: S 303 (Marconi)
Rysunek 1: S 303 (Marconi)
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma S + L |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 100 NM (≙ 185 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
S 303 (Marconi)
S 303 Marconiego (aka AMES Type 88) był radarem pracującym w dwóch różnych pasmach częstotliwości, opracowanym na początku lat 60. dla przeciwlotniczego systemu rakietowego English Electric Thunderbird VR 725. Projekt anteny zawierał dwa diametralnie zamontowane reflektory paraboliczne, jeden dla pasma S, a drugi dla pasma L. Podczas służby w siłach brytyjskich radar ten nosił nazwę AD 11. Wraz z wykrywaczem wysokości Marconi S 404 (lub Radarem Typ 89), kombinacja ta tworzyła system radarowy 3D o nazwie Green Ginger.
Radar został wyprodukowany tylko w niewielkiej ilości, ponieważ jego waga utrudniała transport lotniczy, a tym samym nie spełniał jednego z wymogów brytyjskiego wojska.