Flair or Master-S
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Flair gap filler radar
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | pasma S |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
Szerokość impulsu (τ): | |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 150 lub 200 km |
Rozróżnialność w odległości: | 300 m |
Dokładność / Błąd określania: | 30 m; 0,2° |
Szerokość wiązki anteny: | 3,5° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
Flair or Master-S
Master-S to taktyczny radar rozpoznawczy 3D średniego zasięgu pracujący w paśmie S, wyspecjalizowany do wykrywania nisko lecących celów. Został opracowany w Thomson CSF Airsys pod nazwą TRS 2140 (Flair) z myślą o zastąpieniu przestarzałych radarów serii TRS 210x z 1993 roku. Flair był wtedy bezpośrednim poprzednikiem odnoszącej sukcesy rodziny radarów Master. Po zmianie nazwy Thomson CSF na Thales, radar otrzymał oznaczenie Master-S.
Radar był używany jako mobilny i przenoszony drogą powietrzną wypełniacz luk lub do zdecentralizowanej obrony wrażliwych punktów. Posiada interfejsy umożliwiające integrację z siecią obrony powietrznej i jest w pełni zdalnie sterowany. W stanie rozłożonym ma wymiary standardowego kontenera 20-stopowego i może być transportowany na każdej ciężarówce terenowej o ładowności 10 ton. Ustawienie i przygotowanie do pracy zajmuje mniej niż pół godziny.
Antena jest aktywnym phased array, którego moduły nadawcze wyposażone są w bipolarne tranzystory krzemowe. W odbiornikach i przesuwnikach fazowych zastosowano zintegrowane urządzenia w technologii arsenku galu. Nadawany kształt impulsu jest modulowany wewnątrzpulsowo, posiada wiele możliwych do wyboru długości impulsów i wykorzystuje cyfrową kompresję impulsu.
Źródło:
- Broszura producenta