www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

ATCR-2

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: ATCR-2

Rysunek 1: ATCR-2 Antenna

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 1 250 MHz … 1 350 MHz
(pasma L)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: triple staggered
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 2 MW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 300 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny: 1,25°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

ATCR-2

ATCR-2 (Air Traffic Control Radar) był radarem kontroli ruchu lotniczego pracującym w paśmie L zarówno dla kontroli trasowej jak i terminalowej. Podstawowa wersja ATCR-2 została opracowana już na początku lat 60. Standardowo produkowano go z dwoma kanałami pracującymi jednocześnie na dwóch częstotliwościach (radar z rozstawem częstotliwości). Antena posiadała już dwa różne wzorce antenowe (wysokiej i niskiej wiązki), aby zmniejszyć wpływ celów stałych bez degradacji dolnej granicy zasięgu detekcji. W falowodzie do radiatora wbudowano przełącznik, który mógł przełączać się z polaryzacji liniowej na kołową, aby zmniejszyć wpływ obszarów deszczowych.

Późniejsza wersja ATCR-2T („Tranzystorowa“) miała ulepszony odbiornik, cyfrowy integrator obrazu i rewolucyjne wówczas cyfrowe tłumienie celów stałych z podwójnym opóźnieniem. Gdy ta wersja otrzymała również parametryczny niskoszumowy przedwzmacniacz RF, nadano jej oznaczenie ATCR-2TI (Improved”).

Około 20 tego typu radarów zbudowano i używano we Włoszech, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Norwegii, Szwecji, RPA i Indiach do początku lat 70. i częściowo 80. Radar ATCR-2T otrzymał oznaczenie PS-810 w Królewskich Szwedzkich Siłach Powietrznych.