ATCR-2
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: ATCR-2 Antenna G7
Manufacturer:Selenia Rom
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 1 250 MHz … 1 350 MHz
(L-band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | triple staggered |
| Pulsduur (τ): | |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 2 MW |
| Gemiddeld vermogen: | |
| Instrumented Range: | 300 km |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | 1,25° |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
ATCR-2
De ATCR-2 (Air Traffic Control Radar) was een luchtverkeersleidingsradar die in de L-band werkte voor zowel en-route als terminalgebiedscontrole. De basisversie ATCR-2 was reeds in het begin van de jaren zestig ontwikkeld. Het werd gewoonlijk geproduceerd met twee kanalen die gelijktijdig op twee frequenties werkten (frequentiediversiteit). De antenne had al twee verschillende antennepatronen (hoge en lage bundel) om de invloed van vaste doelen te verminderen zonder de ondergrens van het waarnemingsbereik te verslechteren. In de golfgeleider naar de straler was een schakelaar ingebouwd, die van lineaire polarisatie kon omschakelen naar circulaire polarisatie om de invloed van regenachtige gebieden te verminderen.
De latere versie ATCR-2T („geTransistoriseerd“) had een verbeterde ontvanger, een digitale video-integrator en een destijds revolutionaire digitale vaste doelonderdrukking met dubbele vertraging. Toen deze versie ook een parametrische laag-ruis RF voorversterker kreeg, werd de aanduiding ATCR-2TI (“Improved”) toegekend.
Ongeveer 20 van dit type radar werden gebouwd en gebruikt in Italië, Groot-Brittannië, Zwitserland, Noorwegen, Zweden, Zuid-Afrika en India tot het begin van de jaren 1970 en gedeeltelijk in de jaren 1980. De ATCR-2T radar werd in de Koninklijke Zweedse Luchtmacht PS-810 genoemd.