OAR M-61
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: OAR M-61
Producent:Rudi Čajavec A.C,
Banja Luka, BIH
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma S |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 200 … 900 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 1 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 1 MW |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 180 km |
| Rozróżnialność w odległości: | 300 m |
| Dokładność / Błąd określania: | 100 m; 1° |
| Szerokość wiązki anteny: | 1,3° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
OAR M-61
OAR M-61 „Fruška Gora” (od Osmatračko-Akvizicijski Radar , polskiego: radar rozpoznania i wyznaczania celów) był radarem byłej Socjalistycznej Republiki Jugosławii działającym prawdopodobnie w paśmie S. Producentem była firma „Rudi Čajavec“ w Banja Luce (nazwana na cześć jugosłowiańskiego partyzanta), obecnie znajdująca się w Bośni i Hercegowinie. Jugosławia uzyskała licencje od francuskiej firmy Thomson w 1958 roku. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1961 r. Radar był wykorzystywany w jugosłowiańskich siłach zbrojnych w obronie wybrzeża i w obronie powietrznej, m.in. jako radar wyznaczania celów dla przeciwlotniczego kompleksu rakietowego S-75 (oznaczenie NATO: SA-2 „Guideline“).
Antena ma bardzo duży kąt wiązki pionowej wynoszący 50° i tworzy wykres kwadratowy cosecantu. Radar zamontowany jest na ciężarówce (z napędem na cztery koła i 13-tonową ładownością) typu FAP-13 „Njuškaš“ produkcji serbskiej.
