AN/FPS-23
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: AN/FPS-23, op een centrale positie, zendend in twee verschillende richtingen.
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 475 … 525 MHz
(UHF-band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | |
| Pulsduur (τ): | |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | |
| Gemiddeld vermogen: | 1 kW |
| Instrumented Range: | |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/FPS-23
De AN/FPS-23, „Fluttar“ (van: flutter radar) genoemd vanwege zijn fladderende display, was een bistatische radar die in de UHF-band opereerde. Het werd verdeeld in zend- en ontvangstposities die ongeveer 50 mijl (≙ 80 km) uit elkaar lagen. De AN/FPS-23 was een continu-golfradar die werkte als een barrière-radar, hoofdzakelijk gebruik makend van het dopplereffect om vliegtuigen op te sporen die het pad tussen de zender (AN/FPT-4) en de ontvanger (AN/FPR-2) binnendrongen.
De AN/FPS-23 werd gebruikt om de ondergrens van de radarbewaking tussen de AN/FPS-19 in de DEW-lijn in Noord-Amerika te verlagen. Het had echter weinig waarde vanwege de vele valse alarmen.
De AN/FPS-23 werd voor het eerst gebruikt omstreeks 1955 in de oudere Canadese „Mid Canada Line“, de voorloper van de latere DEW Line. Deze radars werden tegen het einde van 1963 buiten gebruik gesteld.
