www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

AN/TPS-27

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Widok przekroju anteny parabalonowej z AN/TPS-27.

Rysunek 1: Widok przekroju anteny parabalonowej z AN/TPS-27.

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 2 700 … 2 900 MHz
(pasma S)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 300 Hz
Szerokość impulsu (τ): 6 ±0,5 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 3,5 MW
Moc średnia: 6,3 kW
Zasięg instrumentalny: 250 NM (≙ 463 km)
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

AN/TPS-27

AN/TPS-27 był lotniczym radarem rozpoznawczym 3D dalekiego zasięgu pracującym w paśmie S, znanym również jako „radar z piłką golfową“, ponieważ zawsze był instalowany w nadmuchiwanej kopule radaru. Radar został opracowany pod koniec lat 60.

W AN/TPS-27 zastosowano tzw. antenę parabalonową (Paraballoon Antenna). Antena ta składała się z nadmuchiwanej plastikowej skorupy o średnicy (w tym przypadku) 9,1 m, która zawierała metaliczne cząstki na kulistym wycięciu służącym jako reflektor. Reflektor był zasilany przez promiennik główny zaprojektowany jako wiązka piętrowa z 12 promiennikami tubowymi ułożonymi jeden nad drugim. Cała technika HF (nadajnik i odbiornik) również znajdowała się w tej nadmuchiwanej powłoce i obracała się wraz z anteną.

Tego typu anteny są łatwe do ustawienia, dlatego radar został uznany za łatwy do rozmieszczenia. Ale ponieważ do przeniesienia była bardzo rozbudowana elektronika, na przykład wyposażony w lampy analogowy komputer do obliczania wysokości, na jego rozstawienie lub zdjęcie potrzeba było około 6 godzin.

Na początku lat 80-tych AN/TPS-27 został zastąpiony przez lżejszy i bardziej poręczny AN/TPS-43.

Galeria zdjęć AN/TPS-27

Rysunek 2: Radome z AN/TPS-27 (Royal Australian Air Force)