AN/TPS-27
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: Widok przekroju anteny parabalonowej z AN/TPS-27.
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 2 700 … 2 900 MHz
(pasma S) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 300 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 6 ±0,5 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 3,5 MW |
Moc średnia: | 6,3 kW |
Zasięg instrumentalny: | 250 NM (≙ 463 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | |
MTBCF: | |
MTTR: |
AN/TPS-27
AN/TPS-27 był lotniczym radarem rozpoznawczym 3D dalekiego zasięgu pracującym w paśmie S, znanym również jako „radar z piłką golfową“, ponieważ zawsze był instalowany w nadmuchiwanej kopule radaru. Radar został opracowany pod koniec lat 60.
W AN/TPS-27 zastosowano tzw. antenę parabalonową (Paraballoon Antenna). Antena ta składała się z nadmuchiwanej plastikowej skorupy o średnicy (w tym przypadku) 9,1 m, która zawierała metaliczne cząstki na kulistym wycięciu służącym jako reflektor. Reflektor był zasilany przez promiennik główny zaprojektowany jako wiązka piętrowa z 12 promiennikami tubowymi ułożonymi jeden nad drugim. Cała technika HF (nadajnik i odbiornik) również znajdowała się w tej nadmuchiwanej powłoce i obracała się wraz z anteną.
Tego typu anteny są łatwe do ustawienia, dlatego radar został uznany za łatwy do rozmieszczenia. Ale ponieważ do przeniesienia była bardzo rozbudowana elektronika, na przykład wyposażony w lampy analogowy komputer do obliczania wysokości, na jego rozstawienie lub zdjęcie potrzeba było około 6 godzin.
Na początku lat 80-tych AN/TPS-27 został zastąpiony przez lżejszy i bardziej poręczny AN/TPS-43.