AR-1
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AR-1
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 2 750 … 3 050 MHz
(pasma S) |
| Okres powtarzania impulsów: | 700 Hz |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 1 µs |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 2 × 650 kW |
| Moc średnia: | 2 × 455 W |
| Zasięg instrumentalny: | 70 NM (≙ 130 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | 15 Obr./min |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AR-1
AR-1 jest dwuwymiarowym pomiarowym radarem kontroli ruchu lotniczego w paśmie S, który został opracowany przez firmę DECCA (później: Siemens-Plessey) w bardzo krótkim czasie z elementów innych radarów tej firmy. Radar spełniał zarówno wojskowe jak i cywilne wymagania dotyczące kontroli podejścia do lądowania na lotnisku.
AR-1 to radar z rozstawem częstotliwości składający się z dwóch nadajników wyposażonych w mechanicznie przestrajane magnetrony, dwóch odbiorników, z których każdy wyposażony jest w klistron jako oscylator odbiornika stabilnego częstotliwościowo oraz lampę o fali bieżącej jako niskoszumowy przedwzmacniacz RF. W AR-1 zastosowano analogowy system tłumienia celów stałych (MTI). Było kilka różnych konfiguracji wskaźników z nowymi celownikami panoramicznymi ze fstałą cewką odchylającą.
Antena AR-1 była spolaryzowana tylko poziomo liniowo. Nowatorski kształt reflektora o wzorze cosecant squared był wzorcowy dla wielu innych radarów aż do Watchmana.
AR-1 był instalowany na wielu międzynarodowych lotniskach, na przykład również w Sofii (Bułgaria) od 1966 roku.