Type 424
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: Typ 424 Mk.1 tylko z pojedynczo zakrzywionym reflektorem parabolicznym.
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | pasma X |
| Okres powtarzania impulsów: | |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | |
| Szerokość impulsu (τ): | |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | |
| Moc średnia: | |
| Zasięg instrumentalny: | 25 NM (≙ 46 km) |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | |
| Szerokość wiązki anteny: | |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
Type 424
Radar typu 424 został opracowany jako radar podejścia, rozpoznania i pogody w paśmie X. Z jego pomocą, oprócz rozpoznania przestrzeni powietrznej, można było jednocześnie „zagadać“ samolot przy słabej widoczności. Pierwotnie został opracowany jako radar morski, gdzie otrzymał oznaczenie Typ 424N. Jako taki mógł być również wykorzystywany do rozpoznania okrętów podwodnych.
Podwójnie zakrzywione reflektory paraboliczne były znacznie bardziej skomplikowane w produkcji i odpowiednio drogie. Miały one jednak lepszą kierunkowość w kącie elewacji, a promiennik tubowy można było wykonać prościej i krócej.
Królewskie Siły Powietrzne nadały swojej mobilnej wersji typu 424 (z niewielkimi modyfikacjami) nazwę ACR 7D.
Galeria zdjęć typu 424
Rysunek 2: Typ 424 Mk.2 z podwójnie zakrzywionym reflektorem parabolicznym.