www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

AN/SPS-8

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: AN/SPS-8

Rysunek 1: AN/SPS-8

Specyfikacja techniczna
AN/SPS-8AN/SPS-8A
Pasmo częstotliwości: 3 430 … 3 570 MHz
(pasma S)
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów: 500 lub
1000 Hz
450 lub
700 Hz
Szerokość impulsu (τ): 1 or 2 µs2 µs
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa: 650 kW1 MW
Moc średnia:
Zasięg instrumentalny: 60 NM
(≙ 111 km)
72 NM
(≙ 133 km)
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny:
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF:
MTTR:

AN/SPS-8

AN/SPS-8 i AN/SPS-8Aradiowysokościomierzy w paśmie S, przeznaczonymi do instalowania na większych okrętach, które mogą być również wykorzystywane do wielokierunkowego poszukiwania w celu wykrywania i towarzyszenia celom powietrznym. AN/SPS-8 był głównym radarem poszukiwawczym na dużych wysokościach stosowanym we wczesnych latach powojennych. Podawał zasięg skosu, kąt boczny, wysokość celu i identyfikację celu. Antena, z parabolicznym reflektorem o wymiarach 1,5 × 4,6 m, była stabilizowana mechanicznie wobec ruchów statku za pomocą serwomotorów i ich obwodów sterujących.

AN/SPS-8 wykorzystywał elektrycznie odchylany skaner Robinsona i stały reflektor. Radar mógł więc być obrócony w określonym kierunku lub nawet kontynuować powolny obrót, a skaner obracał pionowy wzór anteny do 20 razy na minutę.

Zmodernizowany AN/SPS-8A otrzymał reflektor o kształcie astygmatycznie paraboloidalnym, czyli w przybliżeniu kołowym, o wymiarach 3,66 × 4,6 m i o większym zysku antenowym. Gdy radar ten otrzymał również mocniejszą lampę nadawczą, zmieniono jego nazwę na AN/SPS-30. Radiowysokościomierzy AN/SPS-8B i AN/SPS-30 stały się standardowym wyposażeniem amerykańskich lotniskowców do połowy lat 60.

Źródła: