WSR-57
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: WSR-57
Specyfikacja techniczna | |
---|---|
Pasmo częstotliwości: | 2 900 MHz
(pasma S) |
Okres powtarzania impulsów: | |
Częstotliwość powtarzania impulsów: | 164 lub 545 Hz |
Szerokość impulsu (τ): | 0,5 lub 4 µs |
Czas odbioru sygnału echa: | |
Czas zwrotu: | |
Moc impulsowa: | 410 kW |
Moc średnia: | |
Zasięg instrumentalny: | 5 … 250 NM
(≙ 9 … 460 km) |
Rozróżnialność w odległości: | |
Dokładność / Błąd określania: | |
Szerokość wiązki anteny: | 2° |
Liczba ech odebranych - sondowań: | |
Liczba obrotów anteny radaru: | 0 … 5 rpm |
MTBCF: | |
MTTR: |
WSR-57
WSR-57 (skrót od Weather Surveillance Radar 1957) został wybrany przez National Weather Service do pierwszej połączonej sieci radarów pogodowych. Był to klasyczny radar niekoherentny i mógł mierzyć tylko odbicia (bez prędkości dopplerowskich). Ponieważ US Navy również wprowadziła tego typu urządzenia, radar otrzymał również oznaczenie wojskowe AN/FPS-41. Radar został opracowany w 1957 roku i pracował w paśmie S (lub o długości fali 10,03 cm). Ten zakres częstotliwości został wybrany, ponieważ doświadczenie z jego poprzednikiem, AN/CPS-9 na długości fali 3 cm, pokazało, że te częstotliwości były zbyt silnie tłumione przez opady atmosferyczne, tak że przestrzenie za nimi nie mogły być rozpoznane. Sieć powstała w 1959 roku z 31 radarami tego typu. Do połowy lat 60. było 45 radarów, każdy rozmieszczony w odległości około 200 mil od siebie.
Pierwszy WSR-57 został ustawiony w Miami w 1959 roku w Hurricane Forecast Center. Ostatni WSR-57 został wycofany z eksploatacji w Charleston 2 grudnia 1996 roku.
Galeria zdjęć WSR-57
Źródło:
- Roger C. Whiton et al., 'History of Operational Use of Weather Radar by U.S. Weather Services.' Part I: The Pre-NEXRAD Era (Online)