AN/SPS-12
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: AN/SPS-12
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 1 250 … 1 350 MHz
(L-band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 300 of 600 Hz |
| Pulsduur (τ): | 4 µs (300 Hz) or
1 µs (600 Hz) |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 500 kW |
| Gemiddeld vermogen: | |
| Instrumented Range: | 200 NM (≙ 370 km) |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | 3° |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | 2,5 … 15 min⁻¹ |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/SPS-12
De AN/SPS-12 was een maritieme luchtverkenningsradar die in de L-band opereerde en zowel vliegtuigen als schepen kon lokaliseren. De eerste van deze radars werd in 1953 geleverd.
De antenne was een deel van een paraboloïde waarvan het oppervlak werd gevormd door een rooster. Hij werd gevoed door een enorme hoornradiator. Er waren geen stabiliserende vleugels tegen een windbelasting, aangezien het oppervlak van de hoorn voldoende was. De echosignalen werden weergegeven op een radarscherm „PPI-Scope“ (hoofdtoestel) en een radarscherm „A-Scope“ (alleen voor een nauwkeurigere afstandsbepaling).
De AN/SPS-12's werden in de jaren tachtig buiten gebruik gesteld.
Bron:
- TM 11-487C-1 Military Standardization Handbook-United States Radar Equipment, Page 1219 ff