Urządzenia radiolokacyjne

AN/FPS-49

AN/FPS-49 był monopulsowym radarem śledzącym cele, pracującym w paśmie UHF i wyposażonym w pięć promienników tubowych, zbudowanym na potrzeby systemu wczesnego ostrzegania przed rakietami balistycznymi (BMEWS) w latach 60-tych. Wykorzystywał on mechanicznie obracaną i pochylaną antenę paraboliczną o średnicy 25,5 m i wadze 112 ton, zainstalowaną w radomie o wysokości 42,5 m. Prototyp został zbudowany w Moorestown w stanie New Jersey.

Radar automatycznie wykrywa i śledzi cele w przestrzeni kosmicznej, mierzy ich parametry i zapewnia możliwość identyfikacji wątpliwych lub podejrzanych celów oraz obliczania ich punktów startu i ewentualnego uderzenia. Radar może być wykorzystywany zarówno do śledzenia celów, jak i ich poszukiwania. Może również zastąpić radar dookólny i ma kilka różnych trybów wyszukiwania, aby przezwyciężyć ograniczenia wynikające ze specyficznych warunków terenowych. Jego podstawowe zastosowanie to radar szerokopasmowy z częstotliwością dopplerowską i oceną monopulsów w celu określenia współrzędnych celu w zakresie kąta bocznego, kąta elewacji, zasięgu i prędkości radialnej.

AN/FPS-49 jest podobny w konstrukcji (ale nie jest kompatybilny jednostkowo) do późniejszego AN/FPS-49A i AN/FPS-92. Radomy tych trzech pozycji różnią się ze względu na różne warunki klimatyczne. Trzy radary AN/FPS-49 znajdowały się w Fylingdales (Anglia), jeden radar AN/FPS-49A w Thule (Grenlandia) i jeden radar AN/FPS-92 w Clear (Alaska). Wszystkie pięć radarów zostało zastąpione w odpowiedniej lokalizacji radarem typu phased array z rodziny „Pave Paws”.