Radar Grondbeginselen

AN/FPS-49

De AN/FPS-49 was een monopulse doelfolgradar die werkte in de UHF-band en was uitgerust met vijf hoornradiatoren, gebouwd voor gebruik in het Ballistic Missile Early Warning System (BMEWS) in de jaren zestig. Het gebruikte een mechanisch gedraaide en gekantelde paraboolantenne met een diameter van 25,5 m en een gewicht van 112 ton, geïnstalleerd in een radarkoepel van 42,5 m hoog. Het prototype werd gebouwd in Moorestown, New Jersey.

De radar detecteert en volgt automatisch doelen in de ruimte, meet hun parameters en biedt de mogelijkheid om dubieuze of verdachte doelen te identificeren en hun lanceer- en mogelijke inslagpunten te berekenen. De radar kan zowel worden gebruikt voor het volgen van doelen als voor het zoeken naar doelen. Hij kan ook een omnidirectionele radar vervangen en beschikt over verschillende zoekmodi om beperkingen als gevolg van specifieke terreinomstandigheden te ondervangen. Hij wordt in de eerste plaats gebruikt als een radar voor een groot gebied met Doppler-frequentie en monopulse-evaluatie voor het bepalen van de doelcoördinaten van zijwaartse hoek, elevatiehoek, bereik en radiale snelheid.

De AN/FPS-49 is qua ontwerp vergelijkbaar (maar niet toestel-compatibel) met de latere AN/FPS-49A en de AN/FPS-92. De radomes van de drie posities verschillen als gevolg van verschillende klimatologische omstandigheden. Drie AN/FPS-49 radars bevonden zich in Fylingdales (Engeland), één AN/FPS-49A radar in Thule (Groenland) en één AN/FPS-92 radar in Clear (Alaska). Alle vijf radars werden op de respectieve plaatsen vervangen door een phased array radar uit de „Pave Paws”-familie.