ASR 4
Beschrijving van de radarset, tactisch-technische kenmerken
Figuur 1: Antenne van de ASR 4
© 1966 Alberto Castro www.acastro.es
| Specificaties | |
|---|---|
| Frequentie: | 2 700 … 2 900 MHz
(S-band) |
| Pulsherhalingstijd (PRT): | |
| Pulsherhalingsfrequentie (PRF): | 700 … 1200 Hz |
| Pulsduur (τ): | 0,8 µs |
| Ontvangsttijd: | |
| Dode tijd: | |
| Piekvermogen: | 425 kW |
| Gemiddeld vermogen: | 300 … 400 W |
| Instrumented Range: | 60 NM (≙ 111 km) |
| Afstandsresolutie: | |
| Nauwkeurigheidsgraad: | |
| Bundelbreedte: | 1,5° |
| hits per scan: | |
| Rotatiesnelheid: | 15 min⁻¹ |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
ASR 4
De ASR 4 was een van de eerste civiele luchtverkeersleidingsradars in de VS. De eerste toestellen werden in het voorjaar van 1959 geïnstalleerd op de vliegvelden van Newark (New Jersey) en Orlando (Florida). De ASR 4 had een maximaal bereik van 60 zeemijlen tot een hoogte van 25 000 voet (≙ 7620 m) en bevatte ook een kaartvideo-eenheid, vaste doelonderdrukking en automatische onderdrukking van echo's van regenwolken. Het gebruikte de Raytheon type 5586 mechanisch herinstelbare magnetron.
Deze radar van Texas Instruments werd door de Amerikaanse luchtverkeersleidingsdienst (FAA), de Amerikaanse luchtmacht, de Amerikaanse marine en een dozijn andere landen gekozen uit bekende concurrerende aanbiedingen. Het werd gebruikt op een totaal van 150 vliegvelden, waar het later gedeeltelijk werd opgewaardeerd tot ASR 5 en ASR 6. In de periode van 1989 tot 1995 werd hij vervangen door de ASR 9. De zeer stabiele torenconstructie van de ASR 4 werd nog steeds gebruikt voor modernere radarinstallaties die later werden geïnstalleerd.
ASR 4's die op militaire vliegvelden werden gebruikt, kregen de aanduiding AN/FPN-51.
Bron:
- Home page von Alberto Castro, einem ehemaligen Radaringenieur der ASR 4, enthält eine schöne Bildergalerie