AN/FPS-30
Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
Rysunek 1: AN/FPS-30 na dachu budynku C w Laboratorium Lincolna (1955).
| Specyfikacja techniczna | |
|---|---|
| Pasmo częstotliwości: | 570 … 630 MHz
(pasma L) |
| Okres powtarzania impulsów: | 2595 µs |
| Częstotliwość powtarzania impulsów: | 385 Hz |
| Szerokość impulsu (τ): | 4 lub 52 µs |
| Czas odbioru sygnału echa: | |
| Czas zwrotu: | |
| Moc impulsowa: | 400 kW lub 200 kW |
| Moc średnia: | 4 kW lub 616 W |
| Zasięg instrumentalny: | |
| Rozróżnialność w odległości: | |
| Dokładność / Błąd określania: | ±0,5° |
| Szerokość wiązki anteny: | 2° |
| Liczba ech odebranych - sondowań: | |
| Liczba obrotów anteny radaru: | |
| MTBCF: | |
| MTTR: | |
AN/FPS-30
Radar AN/FPS-30 „Sentinel“ był radarem dalekiego zasięgu o dużej mocy, działającym w dolnym paśmie L. Był w stanie wykryć, zlokalizować i zidentyfikować każdy konwencjonalny samolot o wysokich osiągach. W celu zapewnienia ciągłości pracy i zwiększenia niezawodności radar ten zawierał dwa kompletne układy nadajnika i odbiornika. Te dwa kanały znajdowały się w tym samym budynku, a każda szafa elektroniki była ekranowana przed zakłóceniami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
Tylko cztery z tych radarów zostały zainstalowane na pozycjach na Grenlandii. Miały one zastąpić AN/FPS-19, które były testowane na Alasce i w Kanadzie, i zostały zoptymalizowane pod kątem warunków arktycznych. Jednak ze względu na wysokie koszty zbudowano tylko jednostki na Grenlandii.
Źródło:
- Military Standardisation Handbook TM 11-487C-1/MIL-HDBK-162A, Band 1, S. 126